Natuur
De afgelopen week is me opgevallen dat vele mensen om me heen bezig zijn zichzelf naar buiten te profileren. Ze promoten er druk op los, plannen het hele jaar vol en delen dit op social media. Op de gunstige dagen. Iedereen hamert erop los dat we ons bewust moeten zijn van ons evenwicht, onze balans. We moeten gezond eten, sporten, ontspannen.
Stressreductie en zelfverwezenlijking, zelfontplooiing en werken aan je dromen en doelen! Ga!
Ik vind het zo knap. Ik moedig die gedrevenheid van harte aan. Iedereen die met focus en een duidelijke intentie werkt krijgt van mij een welgemeend compliment (bij deze...You go!)
Ik heb dat niet. Ik heb niet de behoefte om me extern zichtbaar te maken. Om mezelf volledig open te stellen voor de wereld.
Het is winter. Voor mij de tijd van bezinning, inspiratie, schrijven, tekenen...samenzijn met mijn gezin en de balans voorzichtig inzetten voor het aankomende jaar. Wat heeft iedereen nodig? In deze tijd ga ik terug naar mezelf, net als de natuur...even stilstaan. En dat is ook groei.
En dan is de volle maan van 12 Januari eentje die, zoals ik begreep van Vriendin Roos, in het teken kreeft staat.
En ondanks de aardse roep tot goede voornemens en in actie komen zal je wellicht hebben gemerkt dat dit het eerste deel van januari vrij lastig is geweest. Wellicht heb je het wel gedaan, heb je toch je voornemen uitgevoerd...jij bikkel!
Voelde je niet de hoge energie die je had verwacht? liep je tegen verwachtingen aan die niet waargemaakt werden? Dat kan kloppen.
Wij zijn altijd, vanaf het moment van onze oorsprong (al dan niet via evolutie) verbonden geweest met de natuur. Met de getijden, met het universum. Het is pas vanaf de industrialisatie eind 1800 dat we hier verder en verder van af komen te staan. We verliezen onze natuurlijke staat van zijn. We worden gevormd door techniek, we ageren op onze berichten en zijn hierdoor zo afgeleid dat we de signalen niet goed herkennen.
Herkenbaar?
De maan in kreeft vraagt om emoties, om echte oprechte emoties. Alle ruis en valse vrienden kunnen nu zichtbaar worden. Je zoekt naar de diepere verbinding, met jezelf en alles om je heen. Je kan de afgelopen tijd meer prikkelbaar zijn geweest, of gevoeliger. En wellicht zelfs letterlijk hebben opgeruimd, schoongemaakt…om zo je hoofd leeg te maken.
Ik wel. Ik ben er nog mee bezig. (en als ik mijn huis zo zie ga ik hier nog wel even mee door)
Ik ga je een tip geven en het is helemaal aan jou wat je ermee doet.
Ga de natuur in.
Dat is het. Door je te verbinden met het bos, de aarde en de natuur (zee, strand, bergen) komen je cellen in je lijf tot rust. Je hersenen ontprikkelen letterlijk. Het is bewezen. Wij reageren en kalmeren in de natuur. Je bent thuis in de natuur. Je geneest in de natuur.
Onze opbouw, onze cellen zijn ingesteld op de energie van de natuur. Als we onszelf dit onthouden zorgen we niet goed voor onszelf. En dat was nu juist het doel..toch? Kan je lekker opgeladen en vol energie doen waar jij blij van word!
Is het zo simpel? Ja het is zo simpel.
Dit weekend word sneeuw verwacht, heerlijk! warme laarzen aan en gaan!
Lieve knuf
Diane
