Zielsverbindingen
Wanneer we voor onze geboorte kiezen wie er onderdeel is van onze zielsgroep zullen we ons hele leven zoeken naar deze verbinding, omdat het ons tot in onze ziel raakt. Zo is het natuurlijk ook met onze tweelingziel. Het gevoel dat in het centrum van je zijn ontwaakt is als een vonk, die je energie weer laat stromen. Zonder barrières of grenzen.
Fascinerend, een zoektocht die zich afspeelt op intuïtie, instinct en boodschappen van je ziel.
Ik geloof absoluut in het bestaan van deze zielsverbindingen.
Ik heb al een aantal malen ervaren dat het her-ontmoeten van een zielsverwant zorgt voor een instant herkenning, op zijn minst. In het geval van mijn man leek het zelfs alsof een vacuüm gesloten werd waardoor tijd en ruimte eindelijk overbrugt werden in een instant seconde tijdens onze eerste ontmoeting.
Ik wandelde ergens in 2003 het skicentrum in Velsen binnen, totaal niet gekleed op sportief gedrag (velen weten ook dat ik totaal niet kan skiën) maar voor een eerste date klonk het zo mooi. Als je dan jaren later je kleinkinderen verteld waar opa en oma elkaar voor het eerst ontmoet hebben, konden wij uiterst grappig antwoorden `op de skischool`.
Misschien had ik minder na moeten denken over de eerste indruk, aangezien ik nu op hakken, in een jurkje, strak ik de make-up naar binnen liep…ik keek naar de besneeuwde piste en las het bord `alleen met warme kleding de piste betreden, handschoenen verplicht, draag te allen tijde een helm..` luttele details, ik besloot dit voor nu even te negeren en speurde de tafels af naar mijn date.
Mijn man en ik hadden al contact gehad via het werk, hij werkend aan de ene kant van Nederland en ik in het Noorden, verbonden door een telefoonlijn (en naar het later bleek ook een hele sterke energetische lijn)
Onze eerste afspraak werd onvergetelijk. Vooral nadat hij mijn outfit sceptisch bekeek, langs me heen keek naar de piste, waarschijnlijk het bordje las, en weer zwijgend zijn koffie roerde met een glinstering in zijn ogen.
Ik bleef stug in mijn rol en pretendeerde vol overtuiging dat ik wilde skiën die dag. (waarom?)
Na een minuut of drie gekletst te hebben maakten we allebei een aantal hilarische opmerkingen , waarmee we makkelijk in het comedy cafe hadden gepast, waarna we bulderend van het lachen bijna van onze oncomfortabele stoelen vielen.
En zonder vooraankondiging, in een paar seconden, vervaagde de omgeving en leek het alsof twee werelden in elkaar schoven, en met een zachte klik een werden.
We vielen stil en keken we elkaar met andere ogen aan.
Het gevoel van herkenning, een oud oergevoel kwam los.
Gelukkig besloot mijn man me te redden door te zeggen dat het ook erg lekker was om buiten te zijn en zo zijn we (snel) vertrokken uit de skischool en op weg gegaan naar Artis. Hand in hand besloten we elkaar nooit meer los te laten.
Later hebben we dit vele malen besproken, en zelfs een Human Design Reading gedaan om te zien hoe wij samen energetisch functioneerden. (en hoe ons gezin in energie in elkaar zat, ook heel interessant!)
Het design van mijn man werd over mijn design gelegd met twee sheets en overal waar ik leegtes had in energie vulde hij aan en andersom, samen waren we compleet.
Magie.
En zo kan zielsverwantschap natuurlijk ook te vinden zijn in vriendschap. Ik weet nog goed dat ik mijn Soulsister (ja de naam verraad het al) voor het eerst zag. Binnen een minuut was duidelijk dat wij elkaar al vele levens hadden gekend en dat we voorbestemd waren hier en nu vriendinnen te zijn. Ook hier was de instant herkenning en het gevoel alles te kunnen bespreken onlosmakelijk verbonden met de zielsboodschap. Nu, vier jaar later werken we samen en is ze als een zus, alsof ze er altijd al is geweest...een mooiere vriendschap zou ik me niet kunnen wensen.
Hoe mooi dat onze ziel eigenlijk al weet wie in ons leven past en waar we onvoorwaardelijk ons zelf kunnen zijn.
Leraren, vriendschappen, partners en familie kunnen allemaal onderdeel zijn van je zielsgroep.
Koester ze.
Ik wil graag een gedicht met jullie delen, het is in het Engels `the soul in the cavern`
Ik heb het voor het eerst gehoord tijdens een les van Anneke Klaassens en het heeft me maanden aan het denken gezet. Ik hou van de gedachte achter dit gedicht…iedereen komt op je pad met een voorbestemde reden. Is dat niet rustgevend?
kusje voor jullie
There was a soul whose time had come to take a human birth, and so it went to the great cavern in the infinite void where all such souls went. In the cavern there were hundreds of thousands of souls, each manifesting as a small blue flame.
When it’s time came, the soul stood up and said ‘my time has come to take human incarnation, for I have work to do and many lessons to learn. In my life as a human I shall need family and loving friends to help me, to love me and to nurture me. Who will be my friends and family on earth?
A ripple flickered across thousands of flames and shortly, a few stood forward and said ‘we do not know you, we have not met before and are strangers, but being kind and giving love is a pleasant and easy task. We will be your friends and family on earth.’
The soul spoke again and said ‘And on earth I shall need teachers, people to guide me, to correct me and to discipline me. Who will be my teachers?
Again a ripple went round the assembled flames, and a group came forward and said, ‘we have known you in other lives and we have grown to respect and like you. We will take on the task of being your teachers in this life.’
And a third time the soul spoke and said, ‘and on earth, if I am to learn the greatest lessons of all, the lessons of humility, tolerance under provocation, and love to those who hate me, I shall need enemies. I need people to hate me, abuse me and do violence against me. Who will do this for me? Who will be my enemies on earth?
There was a long pause in the cavern, until at last, a small group came forward and said, ‘we are your soul group. ‘We have known and loved you over aeons of time, and your growth and learning are as dear to us as our own. This is the most delicate and difficult of tasks, and if you are to be hurt and abused, it is better done by loving friends. We will be your enemies on earth.
Blog by Diane ©